Oaza Al Jimi

Ta oaza, znajdująca się w mieście ogrodzie Al-Ajn, jest oddalona od Abu Zabi o półtorej godziny drogi. Na jej terenie rosną zielone palmy i drzewa z rodzimych gatunków, a konstrukcje mieszczące się na tym obszarze – tradycyjny system nawadniania „faladż” i 300-letnie budynki – umożliwią Ci przeniesienie się wyobraźnią w czasie i uwiecznienie wspaniałej okolicy na zdjęciach. Oaza położona jest na obszarze rolniczym i jest gęsto pokryta palmami, a na tym terenie znajdują się meczety i dobrze ufortyfikowane domy, które zwracają uwagę na jej znaczenie rolnicze i administracyjne począwszy od pierwszych dekad XVIII wieku.

Jest tam 12 odrestaurowanych budynków, w tym forty i wieże obserwacyjne, wybudowane w celu ochrony systemu nawadniania, w którym wykorzystuje się przede wszystkim podziemne kanały do dostarczania wody z odległych źródeł do plantacji palm, pól i ogrodów oazy. Oaza mieści się w zapadniętej niecce, podzielonej na ogrody palmowe. Rosną tam też drzewa owocowe, ukryte pod koronami palm, a także drzewa rodzime, takie jak głożyna cierń Chrystusa (lokalnie nazywana „sidr”) oraz jadłoszyn („ghaf”), uprawiane ze względu na swoje lecznicze właściwości. W przeszłości pola znajdujące się wokół zewnętrznych granic oazy wykorzystywano do uprawy zbóż ozimych oraz jako powierzchnię do wypasu zwierząt.

Do najważniejszych konstrukcji w oazie należy niemal 300-letnia ufortyfikowana rezydencja szejka Ahmada bin Hilala Al Dhaheriego, przedstawiciela szejka Zajida bin Khalify, który panował w Abu Zabi od 1855 do 1909 roku. Dom ten jest dobrym przykładem twierdzy mieszkalnej, wybudowanej do obrony oazy, systemu „faladż”, gospodarstw i domów znajdujących się pod jurysdykcją szejka Al Dhaheriego. Oprócz wielu otworów na broń w murach, obronę domu wzmocniono poprzez budowę dwóch wież obserwacyjnych. We wnętrzu budynku znajduje się ponad 25 pokoi do przechowywania rzeczy oraz zapewniania zakwaterowania rodzinie, gościom, służbie i strażnikom, a jego prosty układ i konstrukcja odzwierciedlają architekturę tamtych czasów.

W południowej części oazy Al Jimi znajduje się okrągła wieża obserwacyjna Al Jimi, wybudowana przez szejka Ahmada Bin Hilala Al Dhaheriego w drugiej połowie XIX wieku. Wieża ma około sześciu metrów średnicy i 14 metrów wysokości, zwężając się ku wierzchołkowi. Na parterze nie ma okien, a do środka dostać się można jedynie przez pojedyncze, wąskie drzwi. Służyła do ochrony miejsca systemu nawadniania zwanego „shareea”, czyli źródła wody; punktu, w którym woda wypływa na powierzchnię i jest pobierana do picia i nawadniania.